“เปรียญสิบ” ตั้งแต่สึกมาได้ประมาณ 20 ปีสร้างและบูรณะพระเจดีย์ ซึ่งถือว่าเป็นสัญลักษณ์สำคัญในพระพุทธศาสนามาแล้ว 5 องค์
ในพระพุทธศาสนาเป็นที่รับรู้กันว่า พระเจดีย์มี 4 ประเภทคือ หนึ่ง ธาตุเจดีย์ สิ่งก่อสร้างบรรจุพระบรมธาตุของพระพุทธเจ้า, สอง บริโภคเจดีย์ สังเวชนียสถานอันเป็นสถานที่ประสูติ ตรัสรู้ ปฐมเทศนา และปรินิพพานของพระพุทธเจ้า, สาม ธรรมเจดีย์ คาถาที่แสดงพระอริยสัจ หรือ คัมภีร์ในพระพุทธศาสนา เช่น พระไตรปิฎก และ สี่ อุเทสิกะเจดีย์ ของที่สร้างขึ้นโดยเจตนาอุทิศแด่พระพุทธเจ้า ไม่กำหนดว่าจะต้องทำเป็นอย่างไร เช่น สร้างบัลลังก์ให้หมายแทนพระพุทธองค์
“เปรียญสิบ” สร้างหรือบูรณะพระเจดีย์ มิได้หมายความว่าตัวเองมี “เงิน” เป็นจำนวนมาก เพียงแต่ตัวเอง “กล้าขอ” เพื่อ “ส่วนรวม” เพื่อพระพุทธศาสนาและเพื่อคณะสงฆ์ และการเชิญชวนนี้ “หลักพุทธศาสนา” ก็บอกแล้วว่า ชีวิตหลังความตายจะมีทั้ง “ทรัพย์สินและบริวาร”
“เปรียญสิบ” สร้างเจดีย์ 5 องค์ที่ผ่านมา จึงเป็นเพียง “สะพานบุญ” ชักชวนพระเถระผู้ใหญ่บ้าง พระภิกษุบ้าง คฤหัสถ์บ้าง เพื่อสร้างเพื่อบูรณะพระเจดีย์ เป้าหมายก็เพื่ออนุสรณ์รำลึกถึง “คุณของพระพุทธเจ้า” อันเป็นศาสดาเอกของโลก
หากท่านใดติดตามบทความ “ริ้วผ้าเหลือง” ต่อเนื่องจะทราบว่า “เปรียญสิบ” ได้ไปบูรณะพระธาตุเจดีย์ทรงรามัญ ณ บ้านทุ่งก้างย่าง ต.ไทรโยค อ.เมือง จ.กาญจนบุรี ที่สร้างไว้ตั้งแต่ปี 2516 ไว้ และเมื่อช่วงสงกรานต์ปีนี้ ได้รับเกียรติจากพระเถระผู้ใหญ่มีทั้ง พระเทพปวรเมธี รองเจ้าคณะภาค 15 พระธรรมวชิรสุนทร เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี พระเทพปริยัติโสภณ เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี เป็นต้น ร่วมทั้งฝ่ายคฤหัสถ์ “ปลัดเก่ง” สุทธิพงษ์ จุลเจริญ อดีตปลัดกระทรวงมหาดไทย เดินไปร่วมบรรจุ “พระบรมสารีริกธาตุ” ที่ “พระพรหมสิทธิ” เจ้าอาวาสวัดสระเกศ กรรมการมหาเถรสมาคม มอบไว้ให้
ล่าสุด “ชาวบ้านหาดงิ้ว” ต.วังกระแจะ อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี ขอให้ช่วยสร้างเจดีย์ทรงรามัญอีก “เปรียญสิบ” บอกตามตรงว่า “อยากปฎิเสธ” แต่เมื่อเห็นความ “ร่วมมือ ร่วมใจ” ของชาวบ้าน ผสมกับความศรัทธาในพระพุทธศาสนาที่เขามี..จึงไม่อาจปฎิเสธได้ จึงขอความเมตตาจาก “พระปัญญาวชิรโมลี” เจ้าคุณเสียดายแดด เจ้าอาวาสวัดป่าศรีแสงธรรม จ.อุบลราชธานี ที่มีชื่อเสียงเลื่องลือว่าขอเจ้าคุณแผ่เมตตาสร้างเจดีย์ให้สักองค์หนึ่งเถิดท่านก็เมตตาโดยง่ายว่ายินดีเป็น “ประธานอุปถัมภ์” พร้อมกับจะทยอยมอบเงินให้หลัง “กฐินสงเคราะห์โลก” วัดท่านจบเรียบร้อย เท่านั่นยังไม่พอ
“เปรียญสิบ” ไปขอความเมตตาจาก “พระครูต้น” พระครูสุภัทรธรรมโฆษิต ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดระฆังโฆสิตาราม กรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นพระรุ่นใหม่ที่เปรียญสิบเคยไปวัดบ้านเกิดท่าน ท่านเป็น “พระนักสังคมสงเคราะห์” ตัวยง และมีจิตสำนึกรักบ้านเกิด ทั้งสร้างโบสถ์สวยงามหมดไปกว่า 30 ล้านบาท สร้างห้องพยาบาล มอบทุนการศึกษาส่งเสริมเด็กจนเรียนจบปริญญาตรี 10 ทุนทุกปี อันนี้ยังไม่ต้องพูดถึงการสงเคราะห์คนชรา ผู้ป่วยติดเตียงในชุมชนและทำ “วัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง” พัฒนา “วัดบางหลวงหัวป่า” ให้เป็น สาขาวัดระฆังโฆสิตาราม จ.ปทุมธานี อีก 100 กว่าล้านบาท
“พระครูต้น” ท่านเมตตามอบให้มา 1 แสนบาท บอกว่าเป็น “ทุนเบื้องต้น” พร้อมบอกต่ออีกว่า หากว่างจะขอไปดูพื้นที่ด้วย
“เปรียญสิบ” เกริ่นตั้งแต่ต้นว่า ตัวเองเป็นเพียงแค่ “สะพานบุญ” เท่านั้น มิได้มีเงินมากมาย ยิ่งเจดีย์วัดหาดงิ้วนี้ ท่านเจ้าอาวาสและชุมชนตั้งงบไว้ประมาณ 1 ล้านบาท ซึ่งหากดูตามแบบสูง 19 ศอก มีพระเจดีย์องค์ล้อมรอบอีก 8 องค์ มีบันไดทางขึ้น “เปรียญสิบ” ตัน จึงต้องขอพึ่งบารมีจากพระคุณเจ้าทั้ง 2 รูปที่กล่าวว่า
“เปรียญสิบ” เล่าให้ฟังแบบนี้ มิได้หมายความ พระคุณเจ้าหรือคฤหัสถ์คนใดอยากจะบริจาคแล้ว..ทำไม่ได้
“เปรียญสิบ” ยินดีเป็นอย่างยิ่ง เพียงแต่ขอบบอกว่า การบริจาค ต้องไม่ทำให้ตนเองหรือครอบครัวเดือดร้อน การทำบุญมันต้องมีความ “สุข” ตั้งก่อนให้ กำลังให้ และหลังจากให้ไปแล้ว
ทำแล้ว “ทุกข์” หรือ “เครียด” เป็นหนี้เดือดร้อน อย่าหาทำ??
“เปรียญสิบ” ปรึกษาหารือกับ เจ้าอาวาสวัดหาดงิ้ว กรรมการวัด ผู้ใหญ่บ้าน และ ตัวแทนชุมชน ขอ 3 ประการ คือ หนึ่ง วัดชุมชนต้องมีความสามัคคีต่อกัน สอง ทำงานบุญอย่าทุกข์และเครียด ประการสุดท้ายสำคัญ คือ อย่าทำตัวใหญ่เหนือกว่าเจ้าอาวาส มีอะไรปรึกษาท่าน และทั้งบอกเจ้าอาวาสว่า มหาเถรสมาคมพยายามอย่างยิ่งที่จะฟื้นฟูวัดให้เป็นศูนย์กลางของชุมชนพระเราอาศัยข้าวชาวบ้าน อยู่ได้ด้วยความศรัทธา พระสงฆ์ยุคนี้มีวิกฤติศรัทธาหลายด้าน ขอให้ท่านรักษาศรัทธาของโยมไว้นานๆ
และที่ประชุมถามต่อว่า ใครเป็นประธานสร้างพระเจดีย์ฝ่ายคฤหัสถ์
“เปรียญสิบ” ตอบไปสั้นๆ ว่า..รอผู้มีบุญ??
…………….
คอลัมน์ : ริ้วผ้าเหลือง
โดย… “เปรียญสิบ”: [email protected]
