หนี้ครัวเรือน!! ปัญหาโลกแตกของประชาชนคนไทยตาดำๆ เพราะไม่รู้ว่า…จะอีกกี่ปีกี่ชาติ? ที่คนไทยจะ “ปลอดหนี้” กันเสียที หลังต้องเผชิญวิบากกรรมหนี้มานานแสนนาน
บางคน…เพียงแค่เกิดมา ก็ต้องแบกรับหนี้ก้อนโตกันไปแล้ว ทั้งที่ยังไม่รู้ความด้วยซ้ำไป ยิ่งล่าสุด…แบงก์ชาติได้ปรับวิธีการคิดวิธีการคำนวณหนี้ครัวเรือนใหม่ เพื่อให้สะท้อนความเป็นจริงมากที่สุด
ก็…ทำเอาสถานการณ์หนี้ครัวเรือนไทยในไตรมาสแรก ของปี 66 ทะยานพุ่งขึ้นมาอยู่ที่ 16 ล้านล้านบาท หรือคิดเป็น 90.6% ต่อจีดีพี จากเดิมที่อยู่ที่ 86.3%
แบงก์ชาติ ได้นำเอาหนี้ของ กองทุนให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา หรือ “กยศ.” ที่มีมูลหนี้ 4.85 แสนล้านบาท หนี้สหกรณ์อื่นๆ ที่ไม่รวมสหกรณ์ออมทรัพย์ รวมมูลหนี้ 2.65 แสนล้านบาท หนี้พิโกไฟแนนซ์ อีก 6,000 ล้านบาท รวมถึง หนี้ของการเคหะแห่งชาติ หรือ “กคช.” อีกกว่า 11,000 ล้านบาท เข้ามารวมเป็นก้อนเดียว
เหตุนี้!! จึงทำให้เรื่องของหนี้ครัวเรือนพรุ่งปรี๊ดทะลุไปกว่า 90% บรรดากูรูต่างมองเหมือนๆ กันว่า เรื่องนี้เป็น “เรื่องยาก” ที่จะหาทางแก้ไข แถมหนี้บางประเภทกลับมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง อย่างช่วงนี้ ก็เป็น หนี้รถยนต์ ที่กำลังตกชั้นกันมากขึ้น
เช่นเดียวกับ หนี้บัตรเครดิต-หนี้บัตรเงินสด ที่ในช่วง 3-4 ไตรมาสที่ผ่านมา ต่างทะยานเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อย่างต่อเนื่อง จะด้วยสาเหตุเศรษฐกิจ หรือเป็นเพราะลูกหนี้มือเติบ หรืออาจเป็นเพราะความอยากได้ อยากมี หรือสารพัดเหตุผล ก็ตามที
ณ เวลานี้ ทั้งแบงก์ชาติ…ทั้งสมาคมธนาคารไทย…ต่างผนึกกำลังในการหามาตรการ เพื่อแก้หนี้ครัวเรือนแบบเบ็ดเสร็จให้ได้ คาดกันว่าภายในปลายเดือนก.ค.นี้ จะเริ่มเห็นความชัดเจน
เป้าหมายใหญ่ของแบงก์ชาติ …ต้องการแก้ปัญหาหนี้ครัวเรือนนี้ให้ได้อย่างยั่งยืน หมายความว่า เมื่อแก้แล้วก็ต้องสัมฤทธิ์ผล และอย่างน้อยต้องลดหนี้ครัวเรือนให้ต่ำกว่า 80% ของจีดีพีให้ได้
ไม่ว่าจะเป็นหนี้เสีย หนี้ที่เป็นปัญหาเรื้อรังที่ยังไม่เป็นหนี้เสีย แต่ยังปิดจบไม่ได้ หนี้ใหม่ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และหนี้นอกระบบ ที่แบงก์ชาติเตรียมข้าไปแก้ไข แบบชนิดที่เรียกว่า ต้องทำแบบครบวงจรและถูกหลักการ เพื่อที่บรรดาหนี้เหล่านี้จะไม่กลับมาเป็นหนี้ซ้ำเพิ่มเติมเข้าไปอีก
เอาเข้าจริง…การแก้หนี้ให้ได้ เป้าหมายใหญ่คือ..ลูกหนี้ต้องไม่ก่อหนี้เพิ่ม!! แล้วอย่างไร? ลูกหนี้ถึงจะไม่ก่อหนี้เพิ่ม คำตอบง่ายมาก…ลูกหนี้ต้องมีรายได้เพียงพอ!!
ถามว่า… แล้วจะทำอย่างไร? ให้ลูกหนี้มีรายได้เพียงพอ นั่นหมายความว่า…เศรษฐกิจต้องดีจริง ๆ ต้องฟื้นจริง ๆ แล้วต้องฟื้นแบบถ้วนหน้า ไม่ใช่ฟื้นเป็นรายภาค หรือรายกลุ่มเท่านั้น
เรื่องราวของการฟื้นเศรษฐกิจ หลักใหญ่ใจความก็ต้องขึ้นอยู่กับฝีมือของผู้บริหารประเทศ ว่าจะมีฝีมือในเรื่องนี้มากน้อยเพียงใด โดยเฉพาะ “ผู้บริหารประเทศชุดใหม่” ที่กำลังจะก้าวเข้ามาในอีกไม่ช้านี้
แต่ที่สำคัญ ยิ่งกว่า…ในช่วงระหว่างหาหนทางมาแก้หนี้ครัวเรือน จำเป็นอย่างยิ่ง ที่ต้องกำหนดแนวทางที่ไม่จูงใจให้บรรดา ลูกหนี้ชั้นดี หรือลูกหนี้ดีๆ โดยทั่วไป รู้สึกว่าถูกเอาเปรียบ!!
จนสุดท้าย ลูกหนี้ดีที่ยังจ่ายหนี้ครบ จ่ายตรงเวลาเหล่านี้ หักดิบ เลิกจ่ายหนี้แล้วปล่อยให้เป็นหนี้เสียแทน เพราะเห็นว่าได้รับการช่วยเหลือที่ดีกว่า หรือที่เรียกว่า “มอรัล ฮัดซาร์ด”
ไม่เช่นนั้น!! ต่อให้มาตรการที่ออกมา ดีเลิศประเสริฐศรีสักเท่าไหร่ เชื่อเถอะ แก้อย่างไรก็ไม่มีวันหมดแน่นอน รวมทั้งลูกหนี้เอง ก็ต้องมีความรับผิดชอบและจริงใจที่จะแก้หนี้ของตัวเองด้วยเช่นกัน
ไม่เพียงเท่านี้ เรื่องของหนี้ครัวเรือน ย่อมต้องหนีไม่พ้นการให้ภาครัฐเข้ามาโอบอุ้ม ไม่มากก็น้อย นั่นหมายความว่า ยิ่งเป็นการเพิ่มจำนวนหนี้สาธารณะให้มากขึ้น
ในยามที่เศรษฐกิจดี รัฐบาลไม่ต้องหันไปพึ่งการกู้มากระตุ้นเศรษฐกิจ ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ตราบใดที่ยัง “ต้องกู้” ต่อให้เป็นการกู้เงินในประเทศก็เถอะ สุดท้ายก็ต้องส่งผ่านไปยังหนี้สาธารณะอยู่ดี
อย่างไรก็ตาม คงต้องติดตามแนวทางแก้หนี้ของแบงก์ชาติในครั้งนี้อย่างใกล้ชิดต่อไปว่า สุดท้ายแล้วระบบเศรษฐกิจจะถูกหางเลขไปด้วยหรือเปล่า!!
………………………..
คอลัมน์ : EC Focus by Virgo
สนับสนุนคอลัมน์ โดย E@ บริษัท พลังงานบริสุทธิ์ จำกัด (มหาชน)
