“เปรียญสิบ” เห็นปรากฎการณ์ “หลวงปู่ศิลา” พระเฒ่าวัยชรา มีคนเข้าไปกราบสักการะแน่น ยิ่งกว่า “แมงเม่า” บินเข้ากองไฟ
อดสงสาร “พระพุทธรูป” ตั้งอยู่ใน “โบสถ์” ไม่ได้ ป่านนี้ “หยากไย่-ขี้นกพิราบ” คงเต็มองค์พระ เต็มโบถส์ไปหมดแล้ว
ยิ่งฤดูกาล “เข้าพรรษา” แบบนี้แล้ว แทนที่ “พระภิกษุ” ในพระพุทธศาสนาจะจำพรรษาอยู่ในวัดตนที่ดำรง “เจ้าอาวาส” เพื่อให้คนในชุมชนคนในหมู่บ้าน ได้เข้ามาพึ่งพาทำบุญอยู่ให้เห็น เพื่อเป็น “เนื้อนาบุญ” ให้ชาวบ้าน
“หลวงปู่ศิลา” ตรงข้ามสิ่งที่พระภิกษุใน “พระธรรมวินัย” พระพุทธเจ้าควรจะทำ
เสียชื่อ “คณะสงฆ์ธรรมยุต” เสียชื่อ สายพระวัดป่า สายกรรมฐาน ที่เคร่งครัด “พระธรรมวินัย” หมด
“เปรียญสิบ” ขออภัยที่ต้องพูดด้วย “หลักการ” ทางพระพุทธศาสนา ซึ่งมันควรจะต้องเป็นแบบนี้ ซึ่งอาจกระทบจิตใจผู้มีความ “ศรัทธา” ต่อ “หลวงปู่ศิลา”
“เปรียญสิบ” ขอกราบประทานอภัยล่วงหน้า…หากมี “เหตุการณ์” เช่นนั้น
“หลวงปู่ศิลา” แน่นอนท่านเป็น “พระดี” แต่อาจตกเป็น “เครื่องมือ” ของ “นักแสวงโอกาสบางกลุ่ม” ได้
โดยเฉพาะ “นักสร้างวัตถุมงคล” ซึ่งปัจจุบัน “ฝังลึก” อยู่ในสังคมไทย
มีทั้ง พระภิกษุ นักธุรกิจ สื่อมวลชน และบริษัทห้างร้าน
ชาวพุทธ…อย่าตกเป็น “เหยื่อ” อย่าตกเป็นเครื่องมือของพวกกลุ่มเหล่านี้ “เด็ดขาด”
ดูปรากฎการณ์ “หลวงพ่อคูณ-หลวงปู่พัฒน์” ใครร่ำรวย ใครได้ประโยชน์จาก “วัตถุมงคล”
พระพุทธเจ้าไม่เคยสอนให้ชาวพุทธหลงติดอยู่กับ “เดรัจฉานวิชา”
ทางพ้นทุกข์..มีทางเดียวคือ การละ ความโลภ ความโกรธ และความหลง
สิ่งใดเป็นไปเพื่อ…ความโลภ ความโกรธ และความหลง
สิ่งนั้นมิใช่ “ทางสายเอก” และมิใช่คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
“ปุพฺเพจาหํ ภิกฺขเว เอตรหิ จ ทุกขญฺเจว ปญฺญาเปมิ ทุกขสฺส จ นิโรธํ” ดูก่อนภิกษุทั้งหลายทั้งในกาลก่อน แลบัดนี้ เราบัญญัติแต่ทุกข์และความดับทุกข์เท่านั้น
“ติรจฺฉานวิชา” คือ เครื่องขัดขวาง ทาง “สวรรค์และนิพาน” เพราะเป็นเรื่องที่ไม่นำสัตว์ออกทุกข์ เป็นสิ่งที่ “พระพุทธเจ้า” ห้าม
“หลวงพ่อพุทธทาส” อธิบายเพิ่มเติมว่า “ดิรัจฉานวิชา” คือวิชาที่ขวางคลองของอัฏฐังคิกมรรคก็จะปิดทางไปนิพพาน วิชานี้มันจะมาขวางทางที่จะไปสู่นิพพาน
เหมือนกับว่าคลองๆ หนึ่ง ถนนสายหนึ่งมันเอาไม้ซุงมาขวางเต็มไปหมด รถก็เดินไม่ได้ เรือก็เดินไม่ได้ ไอ้ที่ขวางนั่นแหล่ะคือ ดิรัจฉานวิชา คือเอามาใช้มันจะขวางไปทางนิพพานไปไม่ได้
ปัจจุบันหลวงปู่ศิลา อายุ 79 แล้ว
อย่าให้ท่านต้องมา “ทนทุกข์” อดหลับ อดนอน ต้อนรับแขก..ด้วยร่างกายที่มีความเหนื่อยล้า
ปรากฏภาพตอนท่าน ออกงาน “ต้องหิ้วปีก” ทรมานใจชาวพุทธ ที่รักใคร่พระพุทธศาสนา หวังต่อคณะสงฆ์ยิ่งนัก
ให้ท่านกลับ “วัดพระธาตุหมื่นหิน” จังหวัดกาฬสินธุ์ ของท่านเถิดครับ..
…………………………………………….
คอลัมน์ : ริ้วผ้าเหลือง
โดย…“เปรียญสิบ”: [email protected]
