“เปรียญสิบ” เดิมตั้งใจจะเขียนถึงการพลิกโฉมครั้งสำคัญของวงการการศึกษาบาลี เนื่องจากทราบข่าว “วงใน” ว่า คณะสงฆ์จะมีการ “สอบซ่อมบาลี” ระดับประโยค 1-2 ถึง ประโยค ป.ธ.9 ซึ่งเดิมมีแค่ประโยค 1-2 ถึง ประโยคป.ธ. 5 เท่านั้น จะวิพากษ์ว่า การเปลี่ยนแปลงนี้ส่งผลดีและผลเสียต่อการศึกษาบาลีอย่างไรบ้าง
และเท่าที่รู้ “หนึ่งในกลุ่มพระ” ที่ไปร่วมพูดคุยกับ “สมเด็จพระพุฒาจารย์” วัดไตรมิตร เผยว่า เรื่องนี้ค่อนข้างตกผลึกแล้วว่า สมเด็จพระพุฒาจารย์ เอาด้วย และแม้กระทั้ง “พระพรหมโมลี” แม่กองบาลีก็ “เห็นชอบ” ด้วยเช่นกัน
รอเพียงแต่ว่าให้ มหาเถรสมาคม “อนุมัติ” เท่านั้น
“เปรียญสิบ” ยังทราบต่ออีกว่า การสอบซ่อมนั้น ควรทิ้งระยะห่างสัก 3 เดือน แล้วค่อยสอบซ่อม เช่น สมมติสอบจริงเดือนมีนาคม สอบซ่อมควรเป็นเดือนสิงหาคม เพื่อให้นักเรียนมีเวลาดูหนังสือ และหากสอบได้ ประโยคที่ได้รับพัดเช่น ป.ธ. 6 และป.ธ. 9 ให้ไปรับพัดในปีหน้า
อันนี้..คือกระแสข่าว ซึ่งพระครูสอนบาลีที่ประชุม..ณ วัดปากน้ำ น่าจะรู้ข่าวนี้แล้ว
ส่วนอีกเรื่องหนึ่ง ..อันนี้ต้องขอชื่นชมจริงๆ สมกับความเป็น..คณะสงฆ์ธรรม ที่เคร่งครัดในพระวินัย
“เปรียญสิบ” สังเกตว่า ช่วงหลังๆ มานี้ เจ้าคณะปกครองของคณะธรรมยุตที่มีพระภิกษุภายใต้สังกัดประมาณ 3 หมื่นรูป ออกประกาศ ออกมติ ตั้งคณะกรรมการตรวจสอบพระสงฆ์ในสังกัดตัวเองถี่มากขึ้น
รูปแรก คือ พระทวีวัฒน์ จารุวณฺโณ หรือ “พระต้น” ที่ล่าสุดได้รับโปรดเกล้าสมณศักดิ์ที่ “พระราชญาณวัชรชิโนภาส” อันนี้ตรวจสอบระดับ “มหาเถรสมาคม” เลย
แม้จะมีคนมองว่าการตรวจสอบเพื่อ “ฟอกตัว” ให้ท่านก็ตาม แต่นัยมันก็คือ..ถูกตรวจสอบ
รูปที่สอง คือกรณี “พระลิน -พระมาลัย” อันนี้ “อเปหิ” กลับประเทศต้นทางเลย
ถือว่าแรง..น่าจะถูกห้ามเข้าประเทศไทย ด้วยซ้ำไป..
ส่วนล่าสุด แม้คำมตินี้จะเกิดขึ้นตั้งแต่วันที่ 12 กรกฏาคม 2567 คือ คณะสงฆ์ธรรมยุต ตั้งกรรมการตรวจสอบ
“พระสินทรัพย์ จรณธมฺโม” หรือ “พระสิ้นคิด” ประธานที่พักสงฆ์บ่อน้ำพระอินทร์ ในข้อกล่าวหา “มีความประพฤติไม่สำรวมในขณะแสดงธรรม-ไม่สังกัดวัด”
“เปรียญสิบ” คิดว่า ตอนนี้ “พระสิ้นคิด” คงได้รับคำเตือนจากเจ้าคณะปกครองแล้ว ส่วนที่พักของท่าน เท่าที่รู้ ไม่รู้จริงหรือไม่ คือไปอยู่ในเขตป่าไม้ เป็นเพียงที่ “พักสงฆ์” มิใช่สำนักสงฆ์หรือวัด
อันนี้หากดูจากยึดคำประกาศของคณะสงฆ์ธรรมยุตจังหวัดเชียงราย
หลวงตาสิ้นคิด..อาจต้องย้ายที่จำพรรษา??
“คณะสงฆ์ธรรมยุต” จะว่าไปแล้ว “วัตรปฎิบัติ” ของพระนิกายนี้ แม้จะมีพระวินัยหรือภาษาชาวบ้านศีล 227 ข้อ ควบคุมกำกับเหมือนกับ “พระมหานิกาย”
แต่ที่ผ่านมาทำอะไร มักเจ้าระเบียบ สุขุมเรียบร้อย ใครเห็นก็ศรัทธา เพราะถือว่าเป็น พระสายเจ้า
ต่างกับ “มหานิกาย” เป็นพระของชาวบ้าน พวกไพร่ ทำอะไรมักไม่เรียบร้อย ไม่มีระเบียบ
ตอนหลังๆ มานี้ระหว่างพระสงฆ์สังกัด “มหานิกายกับธรรมยุต” ดูไม่ออก
คณะสงฆ์ธรรมยุตก็ทำตัวเหมือนมหานิกาย คณะสงฆ์มหานิกายบางวัดก็ปฎิบัติตัวเหมือนธรรมยุต
วัตรปฎิบัติที่คณะบาอาจารย์ “วางรากฐาน” เอาไว้ ถูกทอดทิ้งไปหมด..เลียนแบบกันหมด
การที่พระเจ้าคณะปกครองคณะธรรมยุต ปีนี้ ออกตัวแรง และ ตักเตือน คณะสงฆ์ในสังกัดถี่ขึ้น
“เปรียญสิบ” ขอชื่นชมว่า มันต้องแบบนี้แหละ พระพุทธศาสนาและคณะสงฆ์ธรรมยุต จึงจะมั่นคงและยั่งยืนเป็นหลักชัยให้กับชาวพุทธได้..
ส่วน “มหานิกาย” ตอนนี้ ตัวใครตัวมัน เพราะคุมกันไม่อยู่!!
พูดเรื่องพวกนี้ทีไร คิดถึง “สมเด็จฟื้น” วัดสามพระยา และ “สมเด็จนิยม” วัดชนะสงคราม ทุกครั้ง!!
…………….
คอลัมน์ : ริ้วผ้าเหลือง
โดย… “เปรียญสิบ”: [email protected]
