“เปรียญสิบ” เป็นอนุจรติดตาม “นิยม เวชกามา” ร่วมประชุม การแก้ไขปัญหาที่ดินวัดและที่พักสงฆ์ อย่างน้อย 2 ครั้ง ทั้งบอร์ดชุดใหญ่ที่แต่งตั้งโดย “นายกรัฐมนตรี” อันมี “ชูศักดิ์ ศิรินิล” รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี เป็นประธาน และ “ชุดเล็ก” ที่มี “มหานิยม เวชกามา” เป็นประธานคณะอนุกรรมการ
ข้อมูลวัดที่มีพระภิกษุจำพรรษา ทั่วประเทศมีประมาณ 44,000 วัด ในจำนวนวัด 44,000 แห่งนี้ วัดและที่พักสงฆ์ที่ยังไม่มีโฉนดหรือไม่มีเอกสารสิทธิ ตัวเลขจากสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติมีถึง 12,067 แห่ง ส่วนวัดร้างมี 5,678 วัด ขณะที่พระภิกษุมี 256,217 รูป สามเณร 33,924 รูป
หากย้อนสถิติกลับไปในรอบ 10 ปี จำนวน พระภิกษุ ในประเทศไทยลดน้อยลง ขณะที่ สามเณร ไม่ต้องพูดถึงยุคนี้ยากกว่า “หาเข็มในมหาสมุทร”
หากสังเกตให้ดี จำนวนวัดในประเทศไทยเพิ่มขึ้น และจำนวนพระภิกษุและสามเณรลดลง วัดต่างจังหวัดบางวัดมีพระภิกษุจำพรรษารูปเดียว บางวัด “ต้องจ้าง” อยู่ บางวัดร้างไปแล้ว อันนี้คือความจริง
“เปรียญสิบ” ฟังจากความเห็นจากผู้รู้หลายคน มองว่า “มหาเถรสมาคม” เจ้าคณะปกครองต้อง “ควบคุม” การเกิดขึ้นของวัดและสำนักสงฆ์ โดยเฉพาะ..การขอตั้งวัดและการตั้งที่พักสงฆ์
อย่ามัว!! หลงประเด็นดีใจกับการเกิดขึ้นของวัดใหม่และที่พักสงฆ์ เพื่อจะได้เพิ่ม “ตำแหน่งทางปกครอง”
“เปรียญสิบ” มิเชื่อดังที่ชาวพุทธหลายคนเชื่อว่า..การเกิดวัดและที่พักสงฆ์เพิ่มขึ้น มันแสดงถึงความเจริญและความมั่นคงของพระพุทธศาสนาในประเทศไทย
“เปรียญสิบ” ฟังและติดตามกันแก้ปัญหาที่ดินวัดที่ตั้งอยู่ในที่ดินรัฐ ทั้ง 12,067 แห่ง ซ้ำซ้อนแก้ยาก ทำได้อย่างเดียวคือ ออก “พระราชกฤษฎีกา” ซึ่งเป็นเรื่องยาก เพราะคงไม่มี “เจ้าของที่ดินรัฐ” หน่วยงานใด อยากเสียผลประโยชน์ของตนไป
สำหรับ “ตัวเลข” วัดและที่พักสงฆ์จำนวน 12,067 แห่งนี้ เท่าที่ฟังจากหน่วยงานรัฐ เห็นแย้งกับ “สำนักพุทธฯ” เนื่องจากบางจังหวัด “ข้อมูล” ไม่ถูกต้อง วัดและที่พักสงฆ์ มีมากกว่านี้
ปัญหาที่ดินวัด ปัญหาที่พักสงฆ์ กลายเป็น “ดินพอกหางหมู”
“เปรียญสิบ” คิดถึงเม็ดเงิน การก่อสร้างศาลา กุฎิสงฆ์ อุโบสถ เสียดายงบประมาณที่มาจากศรัทธาของประชาชน “สิ้นเปล่า” บางวัดมีอุโบสถใหญ่โต สวยงาม ขณะที่ “คนใส่บาตร” ข้างวัดทรุดโทรมซอมซ่อ สุดท้ายประกอบ “สังฆกรรม” เช่น บวชพระไม่ได้ เพราะยังไม่มีโฉนด ไม่มีเอกสารสิทธิ จะขอพระราชทาน “วิสุงคามสีมา” ไม่ได้ วัดหลายแห่ง “อุโบสถ” งบ 10-20 ล้าน กลายเป็นที่อยู่ของนกและหนู
“เปรียญสิบ” พูดเรื่องนี้ทีไร นึกถึงคำพูดของ “พระพรหมกวี” เจ้าคณะภาค 3 ผู้เป็นพระสงฆ์ต้นแบบในการสร้างบ้านให้ “คนจน” รอบวัดและชาวพุทธทุกที
“เปรียญสิบ” มองว่า งบประมาณในการสร้างโบสถ์สูงถึง 10-20 ล้าน หากเรา “ทุ่มเท” กับการสร้างศาสนทายาทหรือให้ทุนการศึกษาแก่เด็กในชุมชนหมู่บ้าน น่าจะมีประโยชน์มากกว่าการสร้างอุโบสถ แล้วประกอบสังฆกรรมไม่ได้
“พระคุณเจ้า” ที่คัดค้านอ้างว่า โยมศรัทธา โปรดอย่าแสดง “ความเขลา” แค่พระคุณเจ้า “อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่”
“เปรียญสิบ” จึงฝากถึงรัฐบาลว่า “ถูกต้องแล้ว” ที่รัฐบาลโดยนายกรัฐมนตรีแต่งตั้ง “บอร์ดชุดใหญ่” พร้อมกับ “บอร์ดเล็ก” อีก 4 ชุด ในแก้ไขปัญหาที่ดินวัดและที่พักสงฆ์ ตั้งอยู่ในเขตที่ดินของรัฐ
แต่อีกทาง..รัฐบาลต้องทำหนังสือถึง “มหาเถรสมาคม” โปรดควบคุมการสร้างวัดและที่พักสงฆ์ พร้อมทั้งระบุว่า ขอแก้ไขปัญหาที่ดินวัดและที่พักสงฆ์จำนวน 12,067 แห่ง นี้ก่อนได้หรือไม่!!
ส่วนวัดที่จะสร้างใหม่ต้องยึด กฎกระทรวงว่าด้วย การสร้าง การตั้ง การรวม การย้าย และการยุบเลิกวัดการขอรับพระราชทานวิสุงคามสีมา และการยกวัดร้างขึ้นเป็นวัดมีพระภิกษุอยู่จําพรรษา พ.ศ.2559 อย่างเคร่งครัด
อย่างน้อยนอกจากมีพระภิกษุจำพรรษาแล้ว “โฉนดที่ดิน” ต้องถูกต้อง มิใช่บุกรุกที่ดินรัฐ
สุดท้ายวัดที่พักสงฆ์ ถูกไล่ที่บ้าง ถูกยึดคืนบ้าง ประกอบสังฆกรรมไม่ได้..เปลืองเงินก่อสร้างไร้ประโยชน์
ตอนนี้มีข่าว “บางวัด” ถูกเจ้าของที่ดิน เช่น ทหาร-ราชพัสดุ ขอพื้นที่คืน..ทำหมู่บ้านจัดสรรก็มี??
…………….
คอลัมน์ : ริ้วผ้าเหลือง
โดย… “เปรียญสิบ”: [email protected]
