ซูเปอร์โพลสะท้อนเสียงคนไทยเกือบครึ่ง! ชี้ “ขัดแย้งในรัฐบาล-วุฒิสภา” ทำสิ้นหวัง! จี้รัฐเร่งแก้ปากท้อง สร้างความเชื่อมั่นก่อนวิกฤตลึก!
เมื่อวันที่ 11 พ.ค.68 ซูเปอร์โพล โดย ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.นพดล กรรณิกา ผู้อำนวยการสำนักวิจัย ได้เปิดเผยผลสำรวจความคิดเห็นประชาชนทั่วประเทศ เรื่อง “ทางตันของการเมือง” จากกลุ่มตัวอย่าง 1,143 ราย ระหว่างวันที่ 5-10 พฤษภาคม 2568 พบว่า ประชาชนจำนวนมากกำลังเผชิญกับความรู้สึกไม่แน่นอนและ “ทางตัน” ทางการเมืองอย่างชัดเจน
ผลสำรวจที่น่าสนใจคือ ร้อยละ 47.1 ของประชาชนเชื่อว่าการเมืองไทยกำลังจะเข้าสู่ทางตัน ขณะที่ ร้อยละ 31.9 ไม่มีความเห็น และมีเพียง ร้อยละ 21.0 เท่านั้นที่ยังไม่คิดว่าการเมืองจะถึงทางตัน
ผอ.ซูเปอร์โพล กล่าวว่า เหตุผลหลักที่ทำให้ประชาชนรู้สึกว่าการเมืองกำลังถึงทางตัน ได้แก่ ความขัดแย้งภายในรัฐบาล (ร้อยละ 45.7), ปัญหาในวุฒิสภา (ร้อยละ 43.8), ปัญหาส่วนตัวของนักการเมืองใหญ่ (ร้อยละ 40.9), ปัญหาความไม่เชื่อมั่นของประชาชนต่อการตรวจสอบขององค์กรอิสระ (ร้อยละ 39.7) และความรู้สึกว่า มีการเลือกปฏิบัติ (ร้อยละ 38.2) ปัจจัยเหล่านี้สะท้อนถึง “วิกฤตศรัทธา” ที่ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ฝ่ายนิติบัญญัติหรือบริหาร แต่ครอบคลุมถึงระบบตรวจสอบและความเป็นธรรมในสังคมการเมืองไทย
ดร.นพดล กล่าวเพิ่มเติมว่า ความหวังของประชาชนต่ออนาคตการเมืองไทยอยู่ที่การแก้ไขปัญหาค่าครองชีพและความร่วมมือของทุกฝ่าย โดย ร้อยละ 68.5 ต้องการให้รัฐบาลแก้ปัญหาปากท้องได้จริง, ร้อยละ 64.3 ต้องการเห็นการเมืองที่ทุกฝ่ายร่วมมือกัน และ ร้อยละ 62.7 ต้องการเห็นองค์กรอิสระที่เป็นกลาง
อย่างไรก็ตาม เมื่อถามถึงการคาดการณ์อนาคตทางการเมืองของประเทศ กลับพบว่าส่วนใหญ่ (ร้อยละ 57.8) ไม่สามารถคาดเดาได้ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขณะที่ ร้อยละ 26.1 พอคาดเดาได้ และ ร้อยละ 16.1 ไม่มีความเห็น
“ผลโพลนี้สะท้อนภาพ ‘วิกฤตศรัทธา’ ที่ลึกซึ้งกว่าความขัดแย้งทั่วไป เพราะประชาชนไม่เพียงรู้สึกหมดหวังต่อผู้มีอำนาจ แต่ยังไม่เห็นทางออกจากระบบเดิม ๆ ที่ยังไม่เปลี่ยนแปลง น่าสังเกตว่าประชาชนส่วนใหญ่ ไม่สามารถคาดเดาอนาคตของการเมืองไทยได้เลย ซึ่งตอกย้ำสภาพ ‘ความไม่มั่นคงทางการเมือง’ และการขาดวิสัยทัศน์หรือความหวังที่ชัดเจนจากผู้นำ” ดร.นพดล กล่าวสรุป
ผอ.ซูเปอร์โพล เสนอแนะเชิงนโยบายเพื่อแก้ไขสถานการณ์ดังกล่าว ได้แก่ การจัดการความขัดแย้งเชิงสถาบัน, เร่งแก้ปัญหาปากท้องอย่างเป็นรูปธรรม, ฟื้นฟูศรัทธาต่อองค์กรอิสระและรัฐธรรมนูญ และการสร้างความหวังและวิสัยทัศน์ร่วมของชาติ เนื่องจากหากปล่อยให้ความรู้สึกหมดหวังสะสมมากขึ้น โอกาสในการพัฒนาประเทศจะถูกขัดขวางโดยวิกฤตศรัทธาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
