“หัวหน้าพรรคก้าวไกล” พร้อมสู้เต็มที่ หลังศาล รธน.ให้เวลายื่นแก้ต่าง 15 วัน คาดแถลงต่อสาธารณะหลังสงกรานต์นี้ เตรียมหารือ “สส.-สมาชิก” ประชุมใหญ่สามัญ 6 เม.ย.นี้
เมื่อวันที่ 3 เม.ย.67 ที่รัฐสภา นายชัยธวัช ตุลาธน สส.บัญชีรายชื่อ และหัวหน้าพรรคก้าวไกล กล่าวภายหลังที่ศาลรัฐธรรมนูญ ให้เวลา 15 วัน หลังรับคำร้อง จากคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) ยื่นขอยุบพรรคก้าวไกล กรณีมีหลักฐานอันควรเชื่อว่า เป็นการกระทำที่เข้าข่ายการล้มล้างการปกครอง ว่า ได้ดูข่าวในระหว่างที่อยู่ในห้องประชุม ซึ่งศาลรัฐธรรมนูญก็ให้เวลา 15 วัน ในการชี้แจงแก้ข้อกล่าวหา ซึ่งเป็นกระบวนการปกติ ที่เริ่มต้นหลังจากการที่ศาลรัฐธรรมนูญรับคำร้อง ก็เปิดโอกาสให้ผู้ที่ถูกกล่าวหาได้ยื่นชี้แจงแก้ข้อกล่าวหา จริงๆ เราได้เตรียมการมาพอสมควรก่อนหน้านี้แล้ว ในเรื่องของการเตรียมชี้แจงแก้ข้อกล่าวหา ดังนั้น เมื่อเราได้รับเรื่องอย่างเป็นทางการจากศาลธรรมนูญแล้ว ทางฝ่ายกฎหมายของพรรค รวมถึงแกนนำพรรคที่เกี่ยวข้อง จะต้องทำเอกสารให้ดีที่สุด หากดูจากระยะเวลา คงเป็นช่วงหลังสงกรานต์ เราคงจะถือโอกาสนี้ในระยะเวลาใกล้เคียงกันแถลงต่อสู้คดีต่อสาธารณะด้วย ไม่ใช่แค่ยื่นต่อสู้ในศาลอย่างเดียว
หัวหน้าพรรคก้าวไกล กล่าวว่า การชี้แจงจะขอรอแถลงทีเดียว เนื่องจากเป็นเรื่องของกฎหมาย แง่มุมของกฎหมายที่ต้องต่อสู้กัน ซึ่งไม่ได้กระทบต่อการทำงานของพรรคก้าวไกล ทุกอย่างต้องเดินหน้า โดยหลังจากที่อภิปราย ตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 152 เสร็จ เราจะมีประชุมใหญ่สามัญประจำปีของพรรค ในวันเสาร์ที่จะถึงนี้ ซึ่งเป็นการประชุมที่ต้องทำทุกปีอยู่แล้ว ซึ่งคงจะเป็นโอกาสที่เราจะได้พูดคุยกับสมาชิกพรรค ทั้งที่เป็น สส. และเป็นตัวแทนของสมาชิกพรรคทั่วประเทศ ตอนนี้เดินหน้าสู้คดีอย่างเต็มที่ อย่าพึ่งไปสรุปว่าคดีนี้ ผลจะเป็นอย่างไร เราเห็นว่ายังมีข้อโต้แย้งในทางกฎหมายอยู่ ประกอบกับข้อเท็จจริงที่จะมาเป็นเหตุผลในเรื่องของกฎหมายด้วย
นายชัยธวัช กล่าวต่อว่า ถึงศาลรัฐธรรมนูญจะวินิจฉัยตามรัฐธรรมนูญมาตรา 49 สั่งให้การกระทำที่ศาลรัฐธรรมนูญเห็นว่า พวกเรากระทำการล้มล้างการปกครอง พร้อมสั่งยุติการการกระทำนั้น และแม้ว่าจะสั่งไปแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่า เมื่อมีการร้องให้มีการยุบพรรคตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญ (พ.ร.ป.) ว่าด้วยพรรคการเมือง มาตรา 92 จะต้องดำเนินการตัดสิน ว่า ข้อเท็จจริงเพียงพอแล้ว และตัดสินยุบพรรคโดยอัตโนมัติ มันยังมีแง่มุมทางกฎหมายและข้อเท็จจริงที่จะต้องต่อสู้กันอยู่ ซึ่งเราเห็นว่าศาลมีดุลยพินิจที่จะพิจารณา
