เป็นไปตามคาด พอผู้บริหารธรรมศาสตร์ไม่อนุญาตให้ใช้พื้นที่มหาวิทยาลัยจัดการชุมนุมในวันที่ 19 กันยายน ผู้นำม็อบก็พากันประณามเสีย ๆ หาย ๆ
คงจะเข้าใจผิดเอามาก คิดว่าธรรมศาสตร์เป็นของเขาเพียงกลุ่มเดียว ทั้ง ๆ ที่เพิ่งเข้ามาอาศัยชายคาได้เพียงไม่กี่ปี ก็ยึดเอาเป็นทรัพย์สินส่วนตัว ชอบเอาชื่อสถาบันไปอ้าง จนชาวบ้านคิดว่า ชาวธรรมศาสตร์ เป็นเหมือนคนพวกนี้ทั้งหมด
ปากเที่ยวพร่ำบูชา ประชาธิปไตย แต่พอใครคิดต่าง ก็ก่นด่าประณาม ตีอกชกหัวกรีดเสียงไม่ต่างจากเด็กอมมือ
คราวก่อนผู้บริหารธรรมศาสตร์ ตัดสินใจพลาด ปล่อยให้คนกลุ่มนี้เข้าไปจัดกิจกรรมที่รังสิต จนเกือบจะเกิดประวัติศาสตร์ซ้ำรอย
เป็นแผนของคนกลุ่มนี้ที่ตั้งใจยั่วให้ฝ่ายอำนาจ ใช้ความรุนแรง คล้าย ๆ กับเหตุการณ์ช่วง 6 ตุลาคม 2519 “อาจารย์ป๋วย อึ้งภากรณ์” เป็นอธิการบดีอยู่ในขณะนั้น ประเมินสถานการณ์แล้วเห็นว่า ถ้าปล่อยให้ชุมนุมในธรรมศาสตร์ต่อไปจะเกิดเหตุร้าย จึงให้ ดร.ไตรรงค์ สุวรรณคีรี ซึ่งเป็นเลขานุการ ไปบอกกับคุณสุธรรม แสงประทุม ผู้นำการชุมนุม แต่คุณสุธรรม กลับเพิกเฉย
คุณสุธรรม เป็นนิสิตจุฬาฯ ทำไมไม่ไปจัดม็อบที่จุฬาฯ แต่มาใช้พื้นที่ธรรมศาสตร์ซึ่งถูกปิดล้อมได้โดยง่าย ท้ายสุดโดนล้อมปราบ เจ็บตายมหาศาล
ป้าเมี้ยน ภารโรงที่ดูแลความสะอาดโรงยิมตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ เคยเล่าให้ฟังถึงเหตุรุนแรงในธรรมศาสตร์ ใครเป็นใครตายกี่ศพ รู้หมด
แล้วที่สำคัญอาจารย์ป๋วยซึ่งขอให้ไปจัดม็อบที่อื่น ก็ตกเป็นเหยื่อความรุนแรงเช่นกัน ถ้าคุณสุธรรม ไม่ดื้อถือดีนักศึกษาก็คงไม่ถูกฆ่าตาย และอาจารย์ป๋วย ก็คงไม่ถูกตบที่สนามบิน
ฉะนั้นอย่าไปโทษทหารหรือฝ่ายขวาจัด แต่เพียงฝ่ายเดียว ต้องโทษผู้จัดม็อบด้วย เพราะไม่เคยเห็นมีอะไรใหม่ ๆ อย่างมากก็แค่ยั่วทหารให้โกรธแล้วไปกระทืบเด็กหรือตบชาวบ้าน จะได้สูญเสียความชอบธรรมหรือแพ้ทางการเมือง
แต่ไม่ได้ช่วยให้ประชาธิปไตยดีขึ้น เพราะทั้งหมดนี้ไม่พ้นเป็นเกมสมบัติผลัดกันชม ไม่ว่าฝ่ายไหนขึ้นมามีอำนาจ ก็ไม่แตกต่าง “มือใครยาวสาวได้สาวเอา” กันทั้งนั้น
บทเรียนที่ต้องจดจำสำหรับชาวธรรมศาสตร์ ชีวิตของนักศึกษาที่ฆ่าในสนามฟุตบอลและไปถูกยิงตายในป่า
ขอถามคุณสุธรรมหน่อย..?? จะเอ่ยปากแสดงความรับผิดชอบกับพ่อแม่เขาอย่างไร.
