“ทูตรัศมิ์” ท้า รัฐบาลกล้าไหม ถ้ากรณี “พล.ต.ต.ปวีณ” ออกมาแฉเกี่ยวกับการค้ามนุษย์โอฮีนจา ไม่จริง ต้องฟ้องสำนักข่าวต่างประเทศ
เมื่อวันที่ 28 เม.ย.65 นายรัศมิ์ ชาลีจันทร์ อดีตเอกอัครราชทูตไทยในหลายประเทศ และเจ้าของเพจ ทูตนอกแถว The Alternative Ambassador Returns เผยแพร่ข้อความเกี่ยวกับกรณีสื่อต่างประเทศเผยแพร่รายงานสัมภาษณ์ พล.ต.ต.ปวีณ พงศ์สิรินทร์ นายตำรวจที่ลี้ภัยจากไทยไปออสเตรเลียหลังทำคดีเกี่ยวกับการค้ามนุษย์ชาวโรฮีนจา โดย ระบุว่า ไม่จริงต้องฟ้อง
เมื่อไม่กี่วันมานี้สำนักข่าวอัลจาซีร่าได้เผยแพร่การให้สัมภาษณ์ พล.ต.ต.ปวีณ พงศ์สิรินทร์ ใน YouTube เกี่ยวกับการค้ามนุษย์ชาวโรฮีนจาที่ทำกันอย่างเป็นขบวนการใหญ่โตที่มีเจ้าหน้าที่ระดับสูงของกองทัพเข้าไปเกี่ยวข้อง โดยเชื่อว่ายังมีผู้ที่อยู่สูงกว่านั้น รวมทั้งคนในระดับรัฐบาลมีส่วนเกี่ยวข้องอยู่เบื้องหลังด้วย
สำนักข่าวอัลจาซีร่าของกาตาร์นั้นถือเป็นหนึ่งในสำนักข่าวต่างประเทศที่ทรงอิทธิพลที่มีผู้ติดตามมหาศาลทั่วโลก การนำเสนอเช่นนี้เกี่ยวกับประเทศไทยจึงไม่ใช่เรื่องเล็กๆ และปฏิเสธไม่ได้ว่าย่อมมีผลกระทบต่อภาพลักษณ์ของทั้งประเทศและรัฐบาลในแง่ลบ ที่ถือว่าฉาวโฉ่น่าอับอายอย่างที่สุดต่อประชาคมโลก
อยากให้เข้าไปชมกันโดยค้นหาใน YouTube ชื่อวิดีโอคือ “Thailand’s Fearless Cop” นอกจากนี้ก็มีการนำเสนอเรื่องนี้โดยละเอียดในเพจของ The Matter เช่นกัน
ผมไม่ขอลงรายละเอียดในเรื่องนี้ เพราะไปหาชม/อ่านกันได้เองไม่ยากนัก และขอบอกว่าผมเองมองไม่เห็นว่าคนระดับ พล.ต ต. ที่ต้องหนีไปอยู่ต่างประเทศ แล้วต้องไปทำงานเป็นคนทำเบาะเก้าอี้ เขาจะมาโกหกเพื่ออะไร ทั้งนี้ ผมอยากจะนำเสนอข้อสังเกตและข้อคิดเห็นบางประการที่หลายคนอาจหลงลืม หรือจงใจทำเป็นหลงลืม ไม่อยากพูดถึง ดังนี้
การค้ามนุษย์นั้นปกติถือเป็นอาชญากรรมที่รุนแรงชั่วร้ายที่สุดประการหนึ่งในบรรดาอาชญากรรมทั้งมวล ยิ่งเป็นการค้ามนุษย์โดยมีหลักฐานว่ามีการทารุณโหดร้าย ทรมาน ข่มขืน ฆ่า ทั้งชายหญิงรวมทั้งเด็ก จำนวนมากมาย ระดับความชั่วร้ายย่อมทวีคูณ และยิ่งไปกว่านั้นถ้าปรากฏว่าคนของรัฐที่มีตำแหน่งสูง หรือคนในรัฐบาลมีส่วนเกี่ยวข้องร่วมมือทำเป็นขบวนการอย่างเป็นล่ำเป็นสัน นี่คือความชั่วร้ายที่ต่ำช้าถึงที่สุดที่ประเทศหนึ่งจะมีได้ตามมาตรฐานโลก
แม้จะมีคนไทยไม่น้อยที่สนใจข่าวนี้ แต่ดูเหมือนคนจำนวนมากไม่ได้สนใจหรือตระหนักถึงระดับความเลวร้ายของสิ่งนี้ ว่ามันคือการประจานถึงความฟอนเฟะและการคอร์รัปชั่นถึงขีดสุดของระบบการบริหาร ที่คือการบ่อนทำลายประเทศชาติอย่างหนึ่งบนความโลภโมโทสันของคนที่มีอำนาจโดยแท้
ผมพยายามนึกถึงความเลวร้ายต่างๆที่รัฐมีส่วนเคยทำมา ที่แม้ในอดีตรัฐเคยทำสิ่งเลวร้ายมากมาย เคยฆ่าประชาชนผู้บริสุทธิ์ แต่การค้ามนุษย์ ที่ทั้งฆ่าและทรมานสารพัดรูปแบบโดยมีวัตถุประสงค์เพราะความโลภ ที่ทำอย่างเป็นขบวนการเป็นล่ำเป็นสันถึงยันระดับสูงสุด ผมนึกไม่ออก
และผมก็นึกถึงที่หลายคนที่เคยด่านักการเมืองที่มาอย่างถูกต้องชอบธรรมตามระบบประชาธิปไตยว่าเขาโกงๆ เช่นเซ็นชื่อซื้อที่ให้เมีย (ซึ่งตามกฎหมายระบุให้ทำเช่นนั้น) หาว่าเขาโกงจากนโยบายจำนำข้าวที่เขาได้หาเสียงไว้กับประชาชน (ที่ก็พิสูจน์ไม่ได้อีกว่าเขาโกงอะไร) แต่ทุกวันนี้หลายคนกลับนิ่งเฉยต่อสิ่งที่ชั่วช้าถึงที่สุดนี้
แล้วถ้าเรื่องนี้ไม่จริง รัฐบาลควรต้องฟ้องสำนักข่าวอัลจาซีร่านะครับ กล้าไหม?
