“อหิวาต์แอฟริกาในสุกร” โรคอุบัติใหม่เป็นเชื้อไวรัสแพร่ระบาดในประเทศจีนตั้งแต่ 3 ส.ค.61 ฆ่าสุกรทิ้งกว่า 500 ล้านตัว และ “รัฐบาลลุงตู่” ประกาศแผนรับมือโรคอหิวาต์แอฟริกาในสุกรเป็นวาระแห่งชาติ 9 เม.ย.62
โรคนี้ระบาดไปประมาณ 40 ประเทศทั่วโลก อาทิ “จีน-เวียดนาม-เมียนมา-ลาว-กัมพูชา-มาเลเซีย-ฟิลิปปินส์” ไทยเป็นไข่แดงเชื้อร้ายทะลวงไส้เข้ามาไม่ได้ เพิ่งพบสุกรติดโรคครั้งแรก 11 ม.ค.65 ตามที่กรมปศุสัตว์ประกาศ
สวนทางปืนภาคีคณบดีคณะสัตวแพทยศาสตร์แห่งประเทศไทย โดยช่วงปลายปี 64 ร่อนหนังสือถึง สพ.สรวิศ ธานีโต อธิบดีกรมปศุสัตว์ และประธานคณะทำงานด้านวิชาการป้องกัน ควบคุมและกำจัดโรคอหิวาต์แอฟริกาในสุกร
ปรากฎว่า “จดหมายเปิดผนึกห่อไฟ” ล่องหนกลายเป็นปริศนา
ว่ากันว่ามีผลประโยชน์ก้อนใหญ่หล่นใส่ตีน “ผู้มีอำนาจคนหนึ่ง”
“ปกปิดข้อมูล-ทุนใหญ่ได้ประโยชน์เต็มอิ่ม” เป็นคำถามของสังคม ซึ่งระดับผู้รับผิดชอบทุกคนชี้แจงยังไม่เคลียร์
วงประชุมครม.11ม.ค.65 “ลุงตู่” พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ถึงกับควันออกหู สั่งการหน่วยงานที่เกี่ยวข้องตรวจสอบ “จดหมายห่อไฟ” ล่องหนไปไหน
“เสี่ยต่อ” เฉลิมชัย ศรีอ่อน รมว.เกษตรและสหกรณ์ เด้งรับลูก แทงหนังสือด่วนที่สุด ถึง ทองเปลว กองจันทร์ ปลัดกระทรวงเกษตรฯ ทันควัน
ตรวจพบแห่งเกิดโรคให้รายงานรมว.เกษตรฯทันที
ให้ปลัดกระทรวงเกษตรฯตั้งกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริง “จดหมายห่อไฟ” ล่องหน ต้องรายงานผลภายใน7วัน คือวันศุกร์ที่21ม.ค.65
และให้ปลัดกระทรวงเกษตรฯ สั่งการหน่วยงานที่เกี่ยวข้องผนึกพลังควบคุม เฝ้าระวังอย่างเข้มข้น ใครฝ่าฝืนเจอโทษทางวินัย
ถ้อยคำในหนังสื่อด่วนที่สุดสะท้อนให้เห็นร่องรอยว่างานนี้ต้องมี “หมูรับบาป” หนีไม้พ้นข้าราชการในกระทรวงถูกสังเวยบูชายัญ “จดหมายห่อไฟ” ตามเคย
ย้อนกลับไปดูโรคอุบัติใหม่ในสัตว์ ก่อนหน้านั้นปี 63 เกิด “กาฬโรคแอฟริกาในม้า” จากเชื้อไวรัส ซึ่งเกิดกับสัตว์ตระกูลเท้ากีบ ทั้งม้า ม้าลาย ล่อ อูฐ กว่ากรมปศุสัตว์จะรู้ร้อนรู้หนาวม้าล้มทั้งยืนเป็นเบือ
ปี 64 เกิดโรคอุบัติใหม่ “ลัมปี สกิน” จากเชื้อไวรัส เกิดกับโค กระบือและสัตว์เคี้ยวเอื้อง แพร่ระบาดไปกว่า 50 จังหวัด โค กระบือ ป่วย ล้มตายไม่ถึง 1% จากประชากรโคกระบือ6ล้านตัวทั่วประเทศ
ทั้ง “อหิวาต์แอฟริกาในสุกร-กาฬโรคแอฟริกาในม้า-ลัมปี สกิน” สะท้อนถึงวิธีการทำงานของกรมปศุสัตว์และวิสัยทัศน์ของผู้บริหารได้เป็นอย่างดีว่าสอบไม่ตกยกแผง
หนึ่งในปัจจัยที่สอบตกคือสังคมยังข้องใจว่า เกี่ยวโยงกับผลประโยชน์ของทุนใหญ่ ผลสุดท้ายเกษตรกรผู้เลี้ยงสัตว์รายย่อย รับกรรมตามระเบียบจากความล่าช้าในการควบคุมและป้องกันโรคของกรมปศุสัตว์
ถึงเวลา “รมว.เกษตรฯ” ไม่ใช่แค่เอกซเรย์เผือกร้อนในกำมือเฉพาะหน้า ต้องใช้ความเป็นนักเลงใจถึงพึ่งได้ทำกระทรวงเกษตรฯให้เป็นพี่พึ่งของเกษตรกร ไม่ใช่เป็นที่พึ่งของนายทุน
เริ่มจากกระชากหน้ากากคนที่ระดับใหญ่กว่าอธิบดีกรมปศุสัตว์ซุก “จดหมายห่อไฟ” ประจานต่อสังคม เพื่อรับผิดชอบต่อเกษตรกรผู้เลี้ยงหมูรายย่อย ทยอยล้มทั้งยืนเกือบทั่วประเทศ
งานนี้พิสูจน์ฝีมือนักเลงสยบขาใหญ่ อย่าเป็นมวยล้มต้มเกษตรกรผู้เลี้ยงหมูรายย่อย
ไม่เช่นนั้นการเลือกตั้งครั้งหน้า พรรคประชาธิปัตย์ถูกบูชายัญชัวร์
………………………
คอลัมน์ : ไขกุญแจ/ไขแหลก
โดย #ราษฎรเต็มขั้น
